زنده تا ابد

دل زمین و زمان را خدا تکان می داد     مکان، امانت خود را به لامکان می داد

زلال آب فرات آشکار و آینه وار     سر بریده خورشید را نشان می داد

گلوی نازک سرباز کوچک اسلام      خدنگ حرمله را در خود آشیان می داد

خدا به زینب کبری در این مصیبت سرخ       دلی به وسعت دریای بیکران می داد

به او که شیر زنی بود از سلاله نور      نشان صبر به عنوان قهرمان می داد

مدام مرثیه می خواند و می گریست فرات      عزیز فاطمه وقتی که تشنه جان می داد